Aloha uit Kona

Vertrokken uit Francisco en via tussenlanding in Honolulu onmiddellijk doorgevlogen naar het dorpje Kona op the Big Island (jongste eiland op Hawaii) om de stroom Waikiki-toeristen op Oahu te vermijden. Omwille van enkele redenen koos ik voor dit eiland. De Kona-koffie die door sommigen wordt beschouwd als de beste koffie ter wereld maar wel duur (10 Eur minimum voor een pakje). De Kilauea waarin de godin Pele van het eiland woont en bovendien de actiefste vulkaan ter wereld. De uit heel de wereld gestrande hippies, new-agers, tovenaars en nog van dat soort volk waar eigenlijk geen passende job voor bestaat. Allen gehuisvest in en rond het regenwoud van Pahua op de helling van de Kilauea-vulkaan. De eerste dag wou ik het kapitein Cook-monument bezoeken op de plek waar hij in een dubieus gevecht gesneuveld is. Kapitein Cook was ondekker van vele Pacifische eilanden. Bleek dus dat je er enkel per boot of kayak kon geraken omdat in 2006 door een aardbeving een volledige bergflank naar beneden is gekomen. Dus vond ik een inboorling bereid om zijn Kayak aan mij te verhuren. Na een half uurtje peddelen, meerde ik aan bij het verlaten strand met het eenvoudige monument. Ondertussen ook nogeens midden in een school jagende barracuda`s terecht gekomen te zijn. Was me dat verschieten, ik wist niet dat een vis zo snel kon zijn. Ik dacht eerst dat die barracuda`s gewoon in de boot zouden springen. Bleek dat vlak voor de kust ook nog eens koraalrif te liggen dus daar ook met snorkelspullen ingedoken. Het krioelde van de meest uiteenlopende vissoorten die leven op het koraal met bijhorende roofvissen. Barracuda`s, murenen (soort roofzuchtige paling) enz,... . Ondertussen ook nogeens een grappige koffieboer bezocht, een gebakje gaan eten in de meest Zuidelijke bakkerij van de USA. Nu zit ik hier op de Vulkaan bij een zeer gastvrije Japanner midden in het regenwoud tussen metershoge boomvarens. Elke morgen staat een bordje met vers fruit klaar uit de tuin. De immense vulkaankrater ligt op slechts enkele km afstand te rommelen. Af en toe beeft het hier weleens. In het vulkanisch park, wordt continu de luchtkwaliteit gemeten. Vandaag was die zeer slecht zodat we een tijd opgesloten zaten in het bezoekerscentrum omdat de concentratie SO2 veel te hoog was door een recent ontstaan lavameer. Deze concentratie was nog nooit gemeten. Bij Pahua stroomt nu een nieuwe lavastroom in zee. Maar als de wind slecht zit sluiten ze de boel af en kan je niet gaan kijken.
De songteksten op de lokale radio met de passende naam `lava` zijn geweldig:
o.a. " the boy can leave the island but the island never leaves the boy cause the island is in its heart and soul" of zoals "spread a little aloha in the world cause the world needs more aloha, aloha is peace, aloha is I love you".
Ondertussen ook nog een lifter meegenomen die denk ik alle Hawaiaanse klassiekers luidkeels heeft gezongen tijdens de bochtige rit en die het tropisch weertje op Hawaii maar saai vond. Altijd hetzelfde.Gisteren heb ik hier nog aan tafel met 2 Japanse dames die altijd lachen en hmmmmm doen als je iets zegt en die ik bovendien geassisteerd heb bij het schrijven van de Japanse reisgids over Hawaii. Ook ondertussen het eerste Nieuw-Zeelandskoppel uit Wellington ontmoet. Verder nog van alles gedaan maar te veel om op te schrijven: o.a. gesnorkeld met groene zeeschildpadden, in de nacht naar de lavastroom gaan kijken die in zee komt, enz... .

Aloha uit the Big Island