Going green

Vlak voor ik vertrek naar Hawaii, (uitgesproken als Aywaille), even een kort overzichtje voorzien met wat bedenkingen van wat ik de voorbije 2 weken allemaal uitgspookt heb. Aangekomen in het koude Portland (Oregon)ontmoette ik al een uur na het inchecken een Belg, Andries uit Antwerpen, die het plan had om een jaar van Zuid-Amerika naar Alaska inclusief Cuba te trekken. Ben daarom de volgende dag met hem opgetrokken en in een Ierse pub een Stella Artois gaan drinken die bovendien totaal anders smaakt dan bij ons in Belgie. Wel grappig het is precies of je een vriend jaren niet gezien hebt, zo veel heb je te vertellen. Hij had op een jaar tijd nog geen vijf belgen ontmoet. Dus dat beloofd. In het gezellige Victoriaanse hostel ontmoette ik de volgende dag Joanna uit New York, gestrand wegens sneeuwstorm in de staat Montana. Na een avondje Amerikaans trivial pursuit met enkele gasten uit San Fransisco met haar het plaatselijke arboretum gaan bezoeken. Bleek eventjes dat zij zo wat de hele wereld inclusief Antartica gezien heeft. Portland is een gekke stad, normaal gekleed of normaal doen is wordt hier gewoon beschouwd als abnormaal. Het is ook een progressieve stad waar van alles met een zeker vorm van optimisme wordt uitgeprobeerd. "Going Green" is ook hier weer het motto zoals eigenlijk in de rest van California. Onder Swcharzenegger,de Californische droogte en de hoge brandstofprijzen lijkt hier de groene revolutie wel uitgebarsten. Er wordt opvallend veel aandacht besteed aan lokale boerenmarkten. Er zijn grote supermarktketens (o.a. wholefoods) die bijna uitsluitend biologische producten verkopen. Soms hangt de foto van de boer bij het product dat verkocht wordt. Gisteren, terug in Frisco, ben ik naar de "academy of sciences" geweest. Indrukkendwekkend gebouw met een schitterend planetarium. Het gebouw is volledig opgetrokken uit gerecycleerd materiaal. Zelfs het hout is afkomstig van omgewaaide bomen. Vlakbij Silicon Valley onderzoekt men al enkele jaren met duizenden naar efficienter werkende zonnepanelen. Hier heerst toch een vorm van optimisme in tegenstelling tot het fatalistische gedachtegoed dat toch meer heerst in Europa. Verder heb ik ook nog een tijd verbleven in het rijke Monterey, 150 km ten Zuiden van San Francisco. Tussen de kelpwouden barst de stille oceaan er van het leven. Zeeotters, zeehonden, zeeleewen, walvissen,enz . Heb daar ook het Aquarium bezocht. Waarschijnlijk het beste van de wereld. In de plaatselijke wasserij heb ik een Colombiaan ,Camillo genaamd, ontmoet waar ik achteraf nog 2 avonden pinten mee ben gaan pakken. Als immigrant leefde hij 2 jaar op straat. Ondertussen geschoold als klassieke gitarist treedt hij op in het restaurant van Clint Eastwood in Carmel vlakbij Moneterey. Af en toe is Brad Pitt hier ook want hij hij heeft hier ook een vakantiehuisje. Camillo is sinds een jaar ook directeur van een muziekschool. Aangename gast en mooi voorbeeld van de Amerikaanse (dag)droom. Verder heb ik nog Thomas ontmoet, een Duitse surfer, met wie ik afgesproken heb aan de Hawaian pipeline (beroemde surfgolf) in Hawaii. Morgen naar de Universiteit van Berkeley en dan nog trachten in de gevangenis van Alcatraz te geraken. Door de massa toeristen is het vandaag moeilijker om in de gevangenis te geraken dan er uit. Mensen leren kennen is blijkbaar niet zo moeilijk. Iedereen kent bovendien Belgie en dan vooral chocolate, beer en Bruges. Als je zegt dat je van Belgie komt is er ook altijd wel een Amerikaan die zegt: "Hey, you guys bought Budweiser, what else are you gonna to buy"?
Joanna, die ondertussen heel de wereld inclusief Antartica heeft gezien, heeft gelijk: "Travelling is about the people". Juist ook nog de Universitaire campus van Berkeley bezocht. Indrukwekkend, in de biblioteek van de faculteit biologische wetenschappen staat een Tyrannosaurus rex opgesteld. Rond het skelet kan je opzoekingswerk doen in boeken van meer dan 200 jaar oud. Ben er ook nog in geslaagd om een persoonlijke rondleiding te krijgen in het herbarium in de kelder van het gebouw dat normaal enkel toegankelijk is voor wetenschappelijk onderzoek. De collectie bevat miljoenen plantensoorten. Op nu naar Aywaille of was het nu toch Hawaii?